Affection cz.43

- Ale to tylko zajmie chwilkę! -próbowałem ją jakoś przekonać.

- Zayn nie mam dużo czas. Niedługo będę miała samolot.

- Proszę cię..

- Dobrze, ale streszczajmy się. Gdzie mam jechać? -zapytała.

- Dziękuje ci. Za mną będziesz jechać.

- Ale poczekaj, poczekaj. -złożyła ręce na ręce.

- Ile masz zamiar mi zapłacić?

- 10 tys. Wystarczy ci?

- Co? To ja już sobie pojadę. -otworzyła drzwi do auta i wsiadła.

- Czekaj! -zapukałem w szybę.

- Słucham?

- Ile zapłacił ci Harry? -byłem zaciekawiony.

- 50 tys. A ty? Proponujesz mi marne grosze. -zaśmiała się.

- Marne grosz? Dobra niech mi będzie dam ci 100 tys. Może być? -zapytałem.

- Tak. -uśmiechnęła się.

- Suka.. -zacząłem iść w stronę samochodu.

- Słyszałam. Miło mi się robi z tobą interesy. -zaśmiała się.

Nie myślałem, że Perrie się zgodzi. Zawsze była zimną suką bez uczuć. A teraz? Zgodziła się, ale oczywiście za kasę. Nie dziwie się jej. Wsiadłem w samochód i ruszyłem. Jechałem bardzo szybko i co chwilę patrzyłem się czy Perrie jedzie za mną. Na szczęście nadążała. Kiedy dojechałem pod dom Stylesa szybko wysiadłem i od razu pobiegłem do drzwi z zacząłem pukać z całej siły. Obejrzałem się tylko czy Edwards stoi za mną. Patrzyła się na mnie jak by miała zaraz mnie zerżnąć. Niestety, ale ona mnie nie pociąga. Byłem rozczarowany, ponieważ waliłem w te drzwi już chyba z 10 min i nic.

- Daj spokój nikogo nie ma w domu.. -przewróciła oczami.

- Z resztą muszę już jechać, bo nie zdążę na samolot. -zaczęła odchodzić.

- Poczekaj jeszcze chwilę proszę! -złapałem ją za ramię.

- Słuchaj nie mam zamiaru tracić samolotu przez jakąś panienkę, o którą się kłócicie. Wrócę to jej powiem a ty mi zapłacisz. -ryknęła.

- W takim razie, kiedy wracasz?

- Za 5, 6 miesięcy.

- Co?! -nogi zrobiły mi się z waty.

- Przecież to mnie pół roku! Myślałem, że jedziesz na jakiś miesiąc! Nie możesz! -krzyczałem.

- Mogę! Moja mama jest chora.. Być może to są jej ostanie miesiące życia. -rozpłakała się.

- Muszę już iść Zayn. Mam do ciebie numer dam ci znać jak będę miała zamiar wrócić. Cześć.

Stałem jak wryty. Nic nie wiedziałem o tym, że jej mam może umrzeć, ale to nie zmienia tego, że będę przez ten czas sam. Usiadłem na schodach i schowałem twarz w dłoniach. Całe życie mi się spierdoliło przez Harrego. Nie wiem jak ja wytrzymam tyle czasu sam. Wstałem leniwie, wsiadłem do auta i powoli ruszyłem w stronę domu.

*Oczami Nikol*

Zakupy strasznie mnie wymęczyły. Harry kupował wszystko bez namysłu, ale kto bogatemu zabroni? Oparłam głowę o szybę i czekałam jak dojedziemy do domu. Miley również była

zmęczona, bo już chyba zasnęła. A Harry? Jego 

nic nie wymęczy. Robiło się powoli ciemno, dlatego patrzyłam się na zachód słońca, który był piękny. Niedługo słońce zniknęło tak samo jak moje zaufanie do Zayna. Z Harrym w ogóle się nie dopełniamy. 

Jesteśmy inni. Nie pasujemy do siebie, 

dlatego brakuje mi Malik. Z nim wszystko było inne. Takie wspaniałe

i ekscytujące a z Harrym? Nudne. Jedynie seks z 

nim nie jest nudny. Niestety taka prawda. Chyba wylecę do Polski. Bo nie mam zamiaru z nim zostać..

Ciąg dalszy nastąpi..

Przepraszam jak są błędy.

Kochani chciałam wam powiedzieć iż Affection zbliża się ku końcowi. Nie wiem dokładnie ile napiszę jeszcze rozdziałów, ale to już jest końców przygód Nikol i Zayna. Proszę was o jedno, nie smucicie się ponieważ mam dla was niespodziankę którą ogłoszę dziś wieczorem o 20. 30 ^ __ ^

Proszę o to aby każdy kto przeczytał rozdział, aby go skomentował! To tylko chwilka a wielka motywacja dla mnie! :-)