Affection cz.20

Dom który dostała Nikoll

Zayn zrobił nam przepyszne naleśniki z nutellą. Zjedliśmy i wyszliśmy z willi szliśmy wzdłuż domów
- Gdzie my idziemy? -zapytałam.
- Zobaczysz.
Szliśmy jeszcze tak kawałek aż zatrzymaliśmy się przed z jednych 
domów. Zayn wyjął klucze i otworzył furtkę
- Chodzi.
- Ale do kogo my przyszliśmy?
- Do nas.

Kuchnia.                                             

- Co?!?!
- O to nasz prezent dla ciebie. Podoba się?
- Ale ja tego nie mogę przyjąci.
- Czemu?
Ja- Bo to za drogi prezent. Ten dom jest piękny i musiał być drogi. 
- Oj daj spokój chodz! 
Zayn złapał mnie za rękę i zaczął oprowadzać po domu. 
- Zacznijmy od kuchni o to ona.

Salon.

Wow! Naprawdę dużoo to musiało kosztować. 
Ale piękna jest kuchnia. Lepszej sobie w snach 
Nie mogłam wyobrazić 
- Chodzimy 
dalej, a to jest salon.
O jejku jak przytulnie. Nie na serio nie mogę tego 
przyjąć. Bo to wygląda jak bym leciała na jego kasę a 
tak nie jest. 
- Tu w tym salonie wiesz co sobie wyobrażam? 
- Co?

Jadalnia.

- Jak biegają nasze dzieci. 
Nic nie odpowiedział ale to takie słodkie. 
- A teraz jadalnia.
- Zayn to wszystko jest piękne ale.. 
- Nie ma ale cicho. Jesteś teraz moja więc przyzwyczaj się 
że będę cię rozpieszczać.
A wiesz co bym chciał zrobić tu w jadalni? 
- Co? 
- Kochać się z tobą. 

Łazienka.

- Nie teraz. 
- Ale się zgadzasz? 
- Tak ale nie teraz. 
Zaciągnął mnie dalej. Boże jak tu pięknie. Nie wiem jak im to wynagrodzę.. 
- A to łazienka. 
- Zayn? 
- Tak kochanie? 
-Oddam cię połowę pieniędzy za dom jak tylko uzbieram. 
- Co? Chyba mówiłem że to jest prezent dla ciebie od 
nas! Masz już nic nie mówić że tego nie przyjmiesz i w ogóle bo będzie Kara. Zrozumiałaś? 

Pokój Miley.

- Tak, ale .. 
- Mówiłem nie ma ale ! A teraz chodzi pokaże ci pokój Miley. 
Znów wziął mnie za rękę i prowadził. Szczerze chce z nim spędzić 
całe moje życie. 
- A uznasz Miley jako własną córkę? 
- Jeszcze się pytasz! To jest moja córka.
- To dobrze, będziesz wspaniałym ojcem. 
- Ale chce żebyś urodziła mi jeszcze dzieci. 
- Też chce. 
- A o to pokój naszej córki.
- Jaki piękny! Będzie zadowolona bo kocha 
niebieski kolor. 

Sypialnia.

- Wiem.
- Z skąd ? 
- Chyba długo byłaś w śpiączce co nie? 
więc przez ten czas dużo się o niej dowiedziałem i 
ona o mnie i chłopakach.
- A no tak, to dobrze. 
Zaczęłam rozglądać się po pokoju. Był piękny jak cały 
dom. Ale chwilka gdzie jest Malik? Wyszłam i zaczęłam 
go szukać. Weszłam do pokoju w którym jeszcze nie byłam. 
Pewnie to nasza sypialnia. Jest boska. Te wielkie łóżko.
Nagle poczułam  ręce na swoich biodrach. Znalazłam
Malika! 
- I jak podoba ci się dom? 
- Jest Piękny, lepszego chyba nie ma. 


Ciąg dalszy nastąpi...